Kan iemand de tijd even stop zetten? Of nee doe eigenlijk ook maar niet. Want stiekem heb ik best veel zin in de tijd die komen gaat en in het moment dat wij ons kleine meisje mogen gaan vasthouden. Maar eerst moeten wij nu wat dingen regelen voordat ze ons gezin komt verrijken.
Naar de verloskundige
Afgelopen maandag mocht ik weer op controle bij de verloskundige en na het nieuws van afgelopen zondag was ik blij dat ik even mocht komen kijken. Mijn bloeddruk was iets hoger, maar dat had ik wel verwacht, ik zat hoog in mijn emoties. Ook kwam ik er achter dat ik nog geen 5 KG aan was gekomen vanaf het begin. Ik dacht dat ik al tegen de 10 KG aan zat, maar dit klopt dus niet. Ik vind dit toch wel een fijne bijkomstigheid. Wat er niet aankomt hoeft er ook niet af haha. Na alle checks was het tijd voor een echo (dit krijg ik elke keer) eerst nog even meten en tijdens het meten vroeg ik of ze kon voelen hoe ze lag. De vorige keer dacht de verloskundige dat ze goed lag, maar dat bleek haar kont te zijn haha. Deze keer gaf ze aan dat ze dacht een hoofdje te voelen beneden, maar ze wilde het toch even checken. Direct werd duidelijk dat ze eindelijk met haar hoofd naar beneden lag (of ligt) en zo’n vermoeden had ik al. Ik heb namelijk opeens veel druk op de blaas en voetjes in mijn ribben. Tijdens de echo was ook alles goed, dus met een goed gevoel ging ik de deur weer uit. Aangezien het zo goed gaat zit er 2,5 weken tussen de controles.
De ‘babykamer’
In mijn vorige update gaf ik aan dat wij bezig gingen met het babyhoekje in onze kamer. Dit is zover af, maar gezien er nog het één en ander gaat veranderen deel ik nog geen foto’s. Binnenkort hoop ik jullie hier een update over te geven. De kleertjes van zusje zijn inmiddels gewassen en liggen klaar om gedragen te worden. Op een paar kleine dingen na zijn wij in principe klaar voor haar komst. SPANNEND!!
En verder:
- Is het slapen echt een ramp momenteel. De voedingskusen is te warm en zonder kan ik niet slapen haha! Ik doe daarom elke dag een extra dutje om de dag door te komen haha.
- Moet ik het echt rustiger aan gaan doen, maar gaat dat de komende weken nog niet lukken.
- Eet ik nog steeds heel graag roze koeken
- Ben ik één grote brok emoties en kan ik overal wel om huilen. Misschien dat het door de hele situatie komt van het overlijden van mijn opa, het overgaan naar groep 3 van Aron en noem het maar op.
Op naar een nieuwe week!
Spannend hè?! Het aftellen is begonnen. Hier ook rampzalige nachten en een zweterig voedingskussen en die hormonen zijn een ramp. Ik heb een heel kort lontje. Over twee weken eerst nog een zolderverbouwing en daarna mag hij komen.