Afgelopen week konden jullie mijn eerste zwangerschapsupdate lezen, die ik natuurlijk schreef n.a.v. ons leuke nieuwtje! Omdat ik de update de vorige keer niet te lang wilde laten worden besloot ik hem op te splitsen. En vandaag kun je deel 2 lezen die gaat over zwangerschapsweek 8 en 9.

Aan het einde van week 7 besluit ik toch medicijnen te vragen via de huisarts en in week 8 heb ik hier onwijs veel profijt van. Eindelijk heb ik momenten waarop ik even niet misselijk ben. Het zijn korte momenten, maar de momenten zijn er en ik neem het er dan ook van. Ik merk dat naar buiten gaan ook veel goeds doet. Lekker de frisse lucht in en niet in de lucht van ons huis hangen/liggen. Ook merk ik dat mijn buik echt bol is en verbergen is onmogelijk haha! Tenminste dat denk ik haha!

Cravings?

Van cravings kan ik nog niet echt spreken. Ik ben allang blij als ik weer iets naar binnen heb gewerkt. Wel eet ik liever iets ongezonds dan een bord sla, maar dat heb ik eigenlijk altijd wel lol! Nee cravings zoals ik ze bij Sofie direct had heb ik deze keer niet (bij Sofie at ik het liefst twister ijsjes en zure matjes). Ik verwacht dit nog wel te krijgen, maar voor nu eet ik lekker waar ik zin in heb, want wat ik eet is weer mooi meegenomen. Tenminste als het binnen blijft.

De verloskundige 

Toen ik 8 weken en 3 dagen zwanger was had ik een extra echo bij de verloskundige. Door mijn miskraam verleden mocht ik eerder komen en ook een keertje extra. Een voordeel van mijn verloskundige is dat ze elke keer even de baby bekijken. Robert kan deze keer helaas niet mee, maar een vriendin gaat na lang twijfelen vanaf mijn kant mee. Ik vond het eerst niet nodig dat er iemand mee ging, maar op het laatste moment was ik opeens zo bang dat het niet goed was met dit kindje dat ik toch besloot haar aanbod te accepteren. Wel wilde ik dat ze in de wachtkamer bleef wachten, wat ze geen probleem vond. Dankjewel Hinnie! Bij de verloskundige kreeg ik wederom een inwendige echo en na wat speurwerk (vanaf mijn kant) zag ik een mooi hartje kloppen. Ik kreeg een mooie foto mee en ging met de foto op naar huis! Het hartje klopte en het kindje was precies volgens termijn (+1 dag) gegroeid.

WEEK 9 

Week 9 leek wel een dipetepunt te zijn. Ik heb die week zoveel overgegeven en met moeite kon ik iets bedenken wat ik wel wilde eten. Ik baalde enorm en vroeg aan de huisarts om andere medicijnen. Het werd tijd dat ik weer ging functioneren. Weg met de misselijkheid kom maar door nieuwe medicijnen. Helaas ging het bij de apotheek mis waardoor ik opnieuw medicijnen moest aanvragen.

Eigenlijk stonden mijn weken voornamelijk in het teken van overleven lijkt het wel. Ik zorg er continu voor dat ik niet hoef over te geven en dat mijn bloedsuikerspiegel op pijl blijft. Gelukkig werken de nieuwe medicijnen wel, meer hierover aanstaande zondag in mijn nieuwe update!