Toen ik 16 jaren oud werd kreeg ik van mijn ouders de kans om theorielessen te volgen voor mijn brommer rijbewijs. Dit heb ik gedaan en eigenlijk wilden mijn zus en ik altijd een Vespa scooter hebben. Helaas was het zo dat mijn bijbaantjes op dat moment niet voldoende betaalden om een echte Vespa te kopen. Maar dromen mag je hebben toch?
Al vrij jong kreeg ik een bijbaantje en dit heb ik eigenlijk altijd wel gehad. Zo begon ik met een krantenwijk samen met mijn zus. Op mijn 16e werkte ik in een slagerij, prima en ik heb altijd dichtbij het centrum gewoond, dus alles was op de fiets goed te doen. Maar stiekem, heel stiekem wilde ik dol graag een Vespa scooter hebben. Dit leek mij onwijs tof. Samen met mijn zus keek ik naar de Vespa scooters en de look-a-likes met als doel er ooit eentje te kopen. Uiteindelijke kwam dit er nooit van, omdat wij ons geld liever uitgaven aan andere dingen. Daarnaast moet je natuurlijk bij de aanschaf ook rekening houden met gebreken en wanneer je nieuwe Vespa onderdelen nodig hebt moet het geld er wel voor zijn. Op dat moment was het geen handige keus en nu met straks drie kinderen lijkt het mij ook geen ideaal vervoersmiddel. Zie je het al voor je? Ik op mijn scooter met een fietskar erachter om de kinderen te vervoeren haha! Een geweldig aangezicht denk ik. Maar nee ik kies er voor om het op de fiets te doen.
Wie weet als ik later een oud grijs vrouwtje ben dat ik dan rond scheur op mijn Vespa scooter. Dromen zijn er uiteindelijk om waargemaakt te worden toch? Ik vind in ieder geval van wel. Een mooie zwarte Vespa zal prima staan denk ik. Leuk met Vespa accessoires waar ik een picknick mand op kan doen bijvoorbeeld. Zo kan ik samen met mijn vriendinnen genieten van een wijntje zonder alcohol natuurlijk.
Jep ooit komt ie nog, de Vespa. Maar voor nu doe ik het nog even met mijn fietsje. Wilde jij ‘vroeger’ ook en scooter?
Geef een antwoord