Het duurt nog maar een weekje en dan zullen wij ons nieuwe huis gaan betrekken. Wij (ro en ik ) kijken er echt naar uit om er te gaan wonen, maar zijn natuurlijk niet alleen. Onze kinderen hebben hier ook wel een mening over en die ga ik met jullie delen.
Hun eerste reactie
Fleur en Sofie beseffen het nog niet als wij vertellen dat wij weer gaan verhuizen. Sofie denkt alleen maar de roze kamer die ze gaat krijgen en Fleur tja is 1.5 haha! Aron krijgt het veel meer mee. En als gevoelig jongetje was ik wel even bang voor zijn reactie. Het is natuurlijk best veel onrust iedere keer zo’n verhuizing. Maar hadden de kinderen ook beloofd dat wij op zoek zouden gaan naar een huis waar een kamer voor iedereen is en waar wij lekker lang kunnen gaan wonen. Zoals nu het geval is. Daarbij hoopte Aron op een zolder kamer en die gaat hij ook krijgen. Zijn reactie was dus positief! Hij vond het heel leuk, want hij wil geen kamer meer delen met zijn zusje. Het enige dat ie gaat missen zijn onze “buren” een ouder koppel verderop in de straat waar alle drie de kinderen graag komen.
En nu?
Dit huis kost even wat tijd voor wij er in kunnen. Inmiddels is bijna alles klaar en zien de kinderen ook echt dat dit ons plekje gaat worden. Ze hebben zelf mee mogen denken over hun slaapkamers en helpen met klussen waar het kan. Zo heeft Aron al geholpen met het leggen van de vloeren en het behangen van de kamers. Ook met het inpakken nu helpen ze waar ze kunnen en dat is heel erg fijn.
Wel is het onrustig voor de kinderen. Ons vaste ritme is al 3 weken in de war, omdat we veel in het huis aan het klussen zijn. Gelukkig is het nog een weekje en kunnen wij daarna ons rust weer pakken op ons nieuwe plekje. Dit kleine huisje achter ons laten vinden wij allemaal niet erg. Iedereen in ons gezin is toe aan ruimte en rust. En dat krijgen wij dankzij ons nieuwe huis.
