Als moeder ben je eigenlijk altijd bezig, tenminste ik wel. Ben je niet aan het spelen met de kinderen dan zijn er wel andere dingen die gedaan moeten worden. Vaak ben ik dan ook blij wanneer het 20:00 uur is en ik op de bank kan ploffen met een kop thee (en chocolade). 24/7 bij je kinderen is erg intensief (maar wat ben ik dankbaar dat ik dit mag doen!). Het mama zijn verveelt dus nooit. Maar waarom verveelt het mama zijn nooit? 

• Met een bijna peuter in huis kan het hier overdag een chaos zijn. Besluit ik tussendoor het speelgoed op te ruimen? Dan hoef ik mij maar om te draaien en ik kan weer opnieuw beginnen.
• Schudden met een drinkbeker is onwijs leuk, vooral wanneer er iets uit komt.
• Kruimels, kruimels, kruimels. Ik heb soms werkelijk waar geen idee waar de kruimels vandaan komen. En ik snap best dat mensen een kruimeldief aanschaffen zodra ze een kleintje krijgen
• Stofzuigen is het meest ondankbare werk dat je kunt doen als moeder. Je stofzuigt en dweilt je huis en nog geen 5 minuten later zijn er op onverklaarbare wijze weer allemaal kruimels ter voorschijn gekomen. Hoe dan?
• Of wat dacht je van de was? Ik heb echt het idee dat de wasmanden nooit leeg raken hier. Nu heb ik het geluk dat mijn man de taken van de was op zich heeft genomen, maar de was in de keuken, in de manden stoort mij enorm. Misschien moet ik zelf wat vaker de was doen?
• Zo alles is aan de kant en kinderen slapen, dacht je. Op dat moment begint natuurlijk één van de twee te roepen/huilen.
• Maaaamaaaaaa? Maaamaaaa? Joehoe papa is er ook nog hoor.  ;p
• Een huis dat helemaal schoon is? Nee als ik denk dat ik alles heb gehad ontdek ik weer vieze vlekjes op de ramen en moet ik eigenlijk de ramen wassen.
• Zelfs op de wc hoef ik mij niet te vervelen en mag ik na elke keer plassen de wc rol opnieuw oprollen

En als ik het allemaal terug lees dan denk ik eigenlijk valt het allemaal wel mee. Die kleine rot klusjes kun je prima af en toe even links laten liggen, want hé ik ben gekke henkie niet hoor en ga echt niet elke week mijn ramen wassen. Soms moet je gewoon even accepteren dat je pinterest perfect huis met 2 (straks 3) kinderen niet meer bestaat.  En ik doe alle taken die bij het mama horen met liefde hoor, maar soms heb ik er gewoon even geen zin in.

En herken jij je hierin? Of valt het bij jullie allemaal wel mee?