Toen Aron 3 jaren oud was besloten wij dat wij wilden gaan voor een tweede kindje. Toen gingen wij er nog vanuit dat dit best makkelijk zou gaan en Aron nog voordat ie naar de basisschool ging wel een broertje of zusje zou hebben. Helaas bleek dit even anders te gaan en duurde het bijna een jaar langer voordat ik goed en wel zwanger was. Niet helemaal zoals gepland, maar ik besefte mij dat plannen ook niet werkt wanneer je wilt gaan voor een kindje. 

Uiteindelijk werd Aron grote broer toen hij 4 jaren en 4 maanden oud was. Hij ging inmiddels naar de basisschool en stiekem leek mij dit ideaal. Ik had alle tijd overdag voor de baby en Aron kon zijn aandacht krijgen zodra hij uit school kwam. Ook vond ik het een fijn idee dat hij alles zo bewust mee kreeg en zichzelf ook al goed kon vermaken. Dit maakte voedingsmomenten bijvoorbeeld een stuk makkelijker. Ook kon ik hem goed uitleggen dat ik even met Sofie bezig was ideaal dus. Een kleuter is namelijk een stuk geduldiger dan een peuter haha!

Ook kon ik Aron beter voorbereiden op de komst van zijn zusje (en deze keer nog beter). Hij snapt het als ik dingen uitleg. Ik kon hem uitleggen dat we naar de babydokter gingen en dat wij daar de baby gingen bekijken. Ook kon ik duidelijk echo’s ook aan hem vertalen. Het leuk is dat het deze zwangerschap nog leuker is. Hij snapt het nog beter en ziet het nog beter. Ook de groeiende buik en het bewegende kindje in mijn buik zijn voor een kindje van 4 of 6 een stuk realistischer.

Minder jaloezie was hier ook aan de orde. Doordat ik hem goed kon uitleggen wanneer het zijn tijd was had hij ook weinig jaloezie. Natuurlijk heeft hij echt wel zijn momenten gehad en dat is ook heel normaal, want je moet opeens je alleen tijd delen met een baby die heel veel tijd van je mama opeist. Die mama die je tot voor de komst van je zusje nog helemaal voor jezelf had. Hier heeft hij af en toe wel struggles meegehad, maar hij ging hier heel goed mee om.

Ook was hij een grote hulp! Dit werd natuurlijk ook al gedaan in de kraamtijd waarbij de kraamhulp hem ook betrok. Hij hielp ons met wassen en gaf tijdens het verschonen luiers aan en doekjes. Nog steeds helpt hij mij regelmatig, bijvoorbeeld door even haar handje vast te houden wanneer ik mijn fiets op slot zet. Nu Sofie inmiddels 2 jaren oud is spelen ze regelmatig samen, of nou ja eigenlijk elke dag wel even zo lief!

Vanaf augustus gaan wij ervaren hoe het is om een kleiner leeftijdsverschil te hebben. Ik ben benieuwd wat ik prettiger ga vinden.