Toen ik zwanger was van Aron wist ik het zeker; ik ga in het ziekenhuisbevallen. Dit was op dat moment ook goed en ik heb daar nooit spijt van gehad. Ik was op de juiste plek en kreeg de hulp die ik nodig had. Bij Sofie veranderde alles al. De hele zwangerschap twijfelde ik al over een thuisbevalling, maar ik besloot toch voor een ziekenhuisbevalling te gaan. De bevalling van Sofie ging zo snel dat ik eigenlijk achteraf spijt heb gekregen van mijn keuze. Ik was namelijk 15 minuten in het ziekenhuis en toen was ze al geboren.
Medisch gezien moet je natuurlijk nooit naar geld kijken, maar met het gemak waarop ik Sofie op de wereld had gezet had ik het prima thuis kunnen doen en vind ik het geld wat ik ervoor neer heb moeten leggen best zonde. Ik ben 15 minuten aan het bevallen geweest in het ziekenhuis en daarna nog 2.5 uur daar gebleven, omdat wij besloten te wachten tot het gemeente huis open was haha! Het ziekenhuis was verder prima hoor, maar ik was gewoon veel liever thuis gebleven en helemaal na de ervaring die ik bij Fleur mocht meemaken.
Een thuisbevalling is echt anders vind ik zelf. Toen de bevalling begon van Fleur belden wij de verloskundige en kon alles hier rustig klaar gemaakt worden *kuch*. Ik vertelde Robert dat ie alvast de kruiken mocht vullen, want dit had ik gelezen in het boekje van de kraamzorg. Terwijl de verloskundige hier was werd alles toch best wel snel klaar gezet, want ik had niet eens meer de keus om richting het ziekenhuis te gaan. Gelukkig maar, want weeën opvangen in de auto is niet altijd even leuk haha! Ik moest echt staand mijn weeën opvangen.
Na de bevalling merkte ik het meeste verschil. Had ik bij mijn ziekenhuis bevallingen een opgejaagd gevoel om naar huis te gaan, was ik nu mega relaxt. Ik kon gewoon heel lang met Fleur knuffelen toen ze net geboren was en ik daarna lekker onder mijn eigen douche met mijn eigen spulletjes. Daarnaast hoefden wij ook niet met ons pasgeboren kindje direct in de auto. Ik kon na het douchen gewoon mijn bedje in kruipen en naast mij lag een meisje in haar wiegje te slapen. Geen in en uit loop van verpleegkundigen onze kraamverzorgster was ‘s nachts ook eerst weer naar huis gegaan en in de loop van de ochtend weer gekomen. Het was dus echt even alleen wij en dat was wel heel fijn.
Als mijn vriendinnen mij om advies vragen zal ik zeker antwoorden dat als het medisch allemaal lekker loopt ik een thuisbevalling zou aanbevelen. Maar dit moet natuurlijk altijd een keus zijn van hen zelf waar ze 100% achter staan. Als ik nu zou moeten kiezen dan was mijn keus makkelijk en bleef ik thuis.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen van Noud en ook nu staat er weer een ziekenhuisbevalling. Bij Noud werd het uiteindelijk ook een medische bevalling en moesten we ook 24 uur blijven ivm zijn suikers.
Ook nu kiezen we voor een ziekenhuisbevalling. Ik hoop alleen dan wel dat we snel naar huis mogen!
Ik heb ze ook allebei gehad. Bij Veerle moest ik om medische redenen in het ziekenhuis bevallen en bij Evy werd ik bijna ingeleid dus zag weer die thuis bevalling aan mijn neus voorbij gaan.. gelukkig besloot ze de avond voor de inleiding zelf te komen! 😉 ik vond het beide fijn! Het ziekenhuis heb ik als goed ervaren! Maar thuis is echt het allerfijnste! En precies om de redenen wat jij zegt! Je eigen plekje, douche en bed! Heerlijk!
Het plan was om thuis te bevallen. Heel de zwangerschap was soepel verlopen, geen medisch gedoe, dus waarom dan ook niet lekker thuis in mijn eigen bedje bevallen? Van elf uur savonds tot 2 uur ‘s middags heb ik de bevalling thuis gedaan, maar toen kreeg ik het advies van de verloskundige om toch maar naar het ziekenhuis te gaan. Onze kleine meisje was een sterrenkijker en de laatste cm wilde maar niet vorderen. Dus toch naar het ziekenhuis en daar werd ze met hulp van de vacuumpomp om kwart over 5 geboren. Ik heb er ook over geblogd, mocht je meer willen lezen. De volgende keer zou ik het weer gewoon thuis proberen.