Ik weet niet hoe het zit bij alle andere dreumesjes die in april hun tweede verjaardag vieren, maar die van mij is al flink aan het puberen. Puberen? Ja Sofie is momenteel echt een prinses in het dop. Krijgt ze haar zin niet? Dan kun je er vanuit gaan dat ze het op schreeuwen zet. Daarnaast doet ze natuurlijk alles wat wij liever niet hebben en eten doen we ook niet aan. Nu is eten niet echt iets van nu, dat doet ze namelijk al maanden amper. Maar hoe overleef je nu de terrible two fase?
1. Het is een fase het gaat voorbij!
Met stip op nummer één mijn favoriete mantra als het gaat om de kinderen. Alles is een fase en alles gaat gelukkig weer voorbij. Ook de peuterpuberteit vliegt weer over. Misschien dat dit wel een heftige periode is, maar dan heb je nog geen 6 jarige gehad in december ;-). Alles gaat over!
2. Grenzen
Dat een peuter niet zo makkelijk is heeft er natuurlijk mee te maken dat ze op zoek zijn naar hun eigen ik. Logisch! Maar dat betekent niet dat ze zomaar alles kunnen doen, nee! Grenzen zijn in deze fase onwijs belangrijk. Nite altijd heel makkelijk als je kleintje voor de 3x in 5 minuten op de grond van de winkel ligt te rollen, maar ze hebben het nodig.
3. Aandacht geven
Wanneer je kleintje zich zo gedraagt ben ik er van overtuigd dat ze ook graag aandacht willen. De peuterpuberteit is ook voor hen niet makkelijk. Ze duwen je weg, maar stiekem willen ze dol graag die extra knuffel of even dat extra kietelbeurtje. Vergeet naast je frustratie niet dat je kleintje ook je liefde wil.
4. Beloon het goede gedrag
Ik vind het belangrijk tijdens de opvoeding om negatieve dingen niet teveel aandacht te geven, want wat je aandacht geeft dat groeit. Daarom beloon ik liever het goede gedrag van de kinderen door een knuffel of een high five. Geen cadeaus natuurlijk dat is niet nodig voor elk positieve dingetje dat je kleine monster doet.
En wil het bovenstaande allemaal niet lukken? Dan kun je altijd nog hetzelfde gaan doen als je peuter. Lekker samen driftig op de grond van de supermarkt gaan liggen. Succes gegarandeerd 😉
Heb jij nog tips om de terrible two’s te overleven?
Priscilla says
10/02/2017 at 7:47 amHihi herkenbaar, wij hebben ook zo’n draakje momenteel. Het is inderdaad een fase denk ik dan maar. En aan de andere kant leert ze steeds meer wat ik heel leuk vind om te zien!
Henny says
10/02/2017 at 8:09 amMoet er even om lachen hoor. Maar lieve Joyce ik zie sprekend jouw hier in terug. Ze lijkt wat dat betreft heel erg op der mama. En deze fase overleef je ook, gaat weer over.
Je moeder
Marijke says
10/02/2017 at 8:11 amJuppp heel herkenbaar haha. Mijn meisje wordt in april alweer 4 maar herinner mij de dwarse fase nog heel goed. Het helpt inderdaad om te denken ‘het is een fase het is een faaaaaaase’ haha
Saskia says
10/02/2017 at 10:35 amHeel herkenbaar. Ons meisje (ook van april 2015) is al een paar maanden flink bezig. De laatste weken gaat ze zich steeds meer als een prinsesje gedragen. Gisteren bedacht ze dat wanneer ze ‘auw’ roept er altijd iemand naar haar toe komt. Dus toen ze op haar hobbelpaard zat met blokjes Duplo in de hand, viel er 1 op de grond. Ik stond in de keuken en hoorde ‘AUW AUW AUW’ en snelde dus meteen naar haar toe.
Wijst mevrouw doodleuk naar het blokje dat op de grond was gevallen en zei ‘Die’, in de trant van pak die even voor me.
Toen heb ik haar toch even verteld dat dat niet de bedoeling is, en ‘auw’ echt alleen is voor als ze pijn heeft.