Vroeger toen Joyce nog een kleine Joyce was deden wij niet aan Sinterklaas. Mijn papa is namelijk opgegroeid in Australië en hij kent Sinterklaas niet en hij vind/vond het de grootste onzin. EENS! Ik heb er namelijk ook helemaal niks mee en ik kan het ook niet zo goed volgens mij.
De intocht
De Sint ellende begint al met de intocht. Wij wonen hier nu drie jaar en al drie jaar komt die beste man voor ons huis langs. Onwijs leuk, want wij zwaaien hem binnen vanaf het eerste moment. Daarna racen wij richting het centrum om een hele tijd in de kou te staan om liedjes te zingen voor die beste man die nog helemaal aan de andere kant van het centrum is. Is het je trouwens al wel eens opgevallen dat het ALTIJD koud is tijdens de intocht?
Schoentje zetten
En dan mogen onze kinderen natuurlijk hun schoentje zetten. Leuk samen een liedje zingen voor je schoenen om ze daarna vol gegooid te krijgen met snoepgoed en cadeaus. Als papa en mama dit natuurlijk niet vergeten. Ik kwam er vorig jaar vaak op het laatste moment achter dat ik nog een cadeau moest inpakken en de boel nog even weg moest moffelen voor de geloofwaardigheid.
Kinderen worden druk!
Zo’n periode is onwijs druk voor kinderen mag van mij best wel wat korter. Aron is namelijk vlak daarna jarig en dat is gewoon druk voor zo’n ventje. En dan is het misschien heel egoistisch voor andere kinderen, maar mijn kleuter wordt er gewoon een beetje vervelend van en kan de spanning niet zo goed handelen. Dit jaar zal hij voor het eerst sinterklaas vieren op de basisschool en ik ben benieuwd hoe hij dit gaat vinden, want hij is niet zo held en ik kan zijn handje dit jaar niet vasthouden.
Maar we blijven positief en gaan ook dit jaar weer met goede moed de sinterlaas periode in. Nog een maandje en dan mogen wij moeder weer volop aan de bak met onze extra taak. En ook ik ga dit jaar weer mijn uiterste best doen om een nog betere nep sinterklaas te zijn. Dus mama’s hebben jullie nog tips voor mij? Gooi het eruit. Alvast bedankt
Oooh ik vind deze tijd juist heerlijk! Thuis was het vroeger ook wel lastig, mijn broertje is 4 december jarig, maar dat kwam eigenlijk altijd wel goed!
Wij vinden het geweldig en Milan ook! Ik zorg er altijd voor dat we de cadeautjes al ruim op tijd in huis hebben. Ik heb nu al aardig wat liggen voor pakjesavond en ook al wat schoencadeautjes, dan grijp je nooit mis. Verder vind ik het heerlijk om met Milan in pyjama naast mij het Sinterklaasjournaal te kijken. Die spanning op dat gezichtje vind ik heerlijk. Juist omdat de wereld al zo hard is en lang niet altijd even mooi doet dit feest mij altijd beseffen dat ze nog zo lekker kind kunnen zijn. Ik zie het dan ook niet als liegen, ik laat hem nog maar gewoon even in die waan, ze worden al zo snel groot.
Ik heb er ook niet zoveel mee. Plus vind het niet logisch om en Kerst en Sinterklaas uitgebreid te vieren omdat hetzij vlak na elkaar is. En aangezien we met familie al uitgebreid Kerst vieren, probeer ik de Sint zoveel mogelijk te skippen. Maar ja, Sam snapt dit jaar voor het eerst goed wie Sinterklaas is dus ik speel het spelletje maar een beetje mee 😉
Nu er weer kleine kinderen in de familie zijn, vind ik het wel leuk om te vieren. Voor mezelf hoeft het niet. Ik ben een echte kerst-fan!
Ik sluit mij volledig bij je aan schat! Precies mijn gedachten. Kerst is zoveeeeeeeeeel leuker!! Al die lichtjes en gezelligheid. Xxx
Jennifer is nog zo klein dat ze het dit jaar niet bewust zal meemaken, maar ben benieuwd hoe ze het gaat vinden over een aantal jaar. Ik wil het wel heel graag met haar vieren en dan voornamelijk om de gezelligheid 🙂
Bij mij vroeger had Zwarte Piet niet altijd onze schoen gevuld. Soms was hij niet geweest “omdat hij het zo druk heeft” (vaak ook als wij n extra keer onze schoen wilde zetten, hahaha!! Ons werd wel geleerd niet te hebberig te zijn 😉 ). Daardoor was het s ochtends extra spannend of hij wel of niet geweest was. Dus ook als je eens niets in huis hebt, hoeft dat niet erg te zijn! 🙂
Ik vind Sinterklaas leuk! Maar mijn dochter is pas (bijna) 2 dus is er nog niet bewust van en ik hoef ook nog geen schoentjes te vullen…. Misschien dat ik het over 2 jaar ook wat minder leuk vind haha
Wij hebben er beide niets mee. Na weer een uurtje uitpakken op 5 december met een dankjewel Sint van de jongens hebben we besloten om ze het te vertellen, eerst alleen dat papa en mama de kadootjes gewoon kopen en betalen en in de zomer te vertellen (6,5 & 7,5) dat het een verzonnen verhaal is. Vorig jaar, groep 5 en 6 voor het eerst geen sinterklaas gevierd en het was zaaaalllig, zo veel rust in huis (jongste is 14 nov jarig)
Ik vind dat de scholen er zo’n mega drama vn maken, leuk voor de juffen maar thuis zijn de kinderen niet te hanteren. Vooral als school het Sinterklaasjournaal volgt geeft het ons inziens veel te veel stress.
Wij zijn moslims dus vieren wij dit niet. Ik ben een bekeerde moslim en tot vorig jaar vond ik dit heel erg moeilijk want alle vriendjes op school krijgen die dag pakjes van de sint. Waarom mijn kindjes dan niet. Altijd iets kleins gegeven met de oma. Maar vorig jaar heb ik alles uitgelegd en wat een last viel van mijn schouders want moslim of niet je liegt tegen je kind en dat vond ik het aller vervelendste aan heel dat sinterklaas gedoe. Wij vieren ook feesten en net zoals kerst ( voor de vriendjes krijgen ze allemaal een mooi geschenk en dan is het hun beurt en krijgen de vriendjes niks (zo legde m’n zoon het een tijdje geleden uit aan z’n kleine broers en met wat uitleg hier en daar snappen ze het best) jammer dat ze op school daarin meegaan maar ik laat ze maar doen en ben blij als de sint weer naar spanje is vetrokken.
Ik vond het zelf heeeel erg als kind toen ik er achter kwam dat mijn ouders mij al die jaren hadden gefopt. Daarom wilde ik er eigenlijk niet aan toen ik zelf moeder werd. Maar op school word je toch een beetje gedwongen. Het merendeel van de kinderen geloven er toch echt in en je wilt ook niet dat jouw kind het “verpest” voor de rest. Afgelopen jaar, hij was toen zes, heb ik hem na Sint verteld hoe de vork in de steel zit. Toch hangt hij er nu nog een beetje tussen in qua geloof.