Het is momenteel een hot item in de media en op blogs. Dit komt door het blog bericht dat er onlangs verscheen op de blog van een politieagent. Het onderwerp waar ik het over heb is je kind thuis laten terwijl jij even een boodschap gaat doen of iets anders. Toen ik net bevallen was van Sofie kreeg ik ook regelmatig te horen dat ik toch best de babyfoon even bij de buurman of buurvrouw kon brengen wanneer ik Aron ging ophalen. Ik heb dit nooit gedaan en ga dit ook niet doen.
Tijdens mijn zwangerschap van Sofie heb ik mij wel eens druk gemaakt over hoe ik dit moest gaan doen met Sofie en Aron. Ik heb een periode gedacht dat ik dacht dat Aron wel naar de overblijf kon, maar hier werd hij niet blij van en vond ik ook niet de beste oplossing. Ik was thuis dus kon hem prima ophalen tussen de middag. Ik besloot het toch maar anders te doen.
Haar ritme aanpassen
Het scheelt enorm dat Sofie kwam toen Aron al naar school ging. Hierdoor kon ik het ritme van Sofie helemaal aanpassen aan de schooltijden. In de ochtend slapen en dan tussen de middag Aron ophalen. In het begin sliep Sofie zelfs nog heel makkelijk in de draagzak of in mijn draagdoek waardoor ik nog niet echt rekening hoefde te houden met haar ritme. Dit kwam later. Toen ze echt vaste tijden kreeg zorgde ik ervoor dat Sofie ging slapen op de tijden dat Aron op school was. Zo kon ze in de ochtend slapen en in de middag. Ik hoefde haar dus niet thuis laten alleen soms wakker te maken.
Ik laat mijn kinderen niet alleen
Nog nooit is het in mij opgekomen om mijn kinderen alleen thuis te laten. Gelukkig is dit ook nog nooit nodig geweest. Sofie heeft zich namelijk altijd prima aangepast aan het ritme en als er echt iets was had ik gelukkig een back-up oma. Bijvoorbeeld wanneer Sofie ziek was. Ook een boodschap heb ik nooit hoeven doen wanneer de kids op bed liggen. Heb ik iets niet? Dan is dat voor dat moment jammer dan en anders vraag ik de buren of iemand in mijn omgeving. Ik kan mezelf namelijk nooit vergeven als mij iets overkomt wanneer ik mijn kids alleen thuis heb liggen.
Een briefje in je zak
Toen ik het bericht deelde op mijn facebookpagina kreeg ik reacties dat mensen een briefje in hun zak doen. Ik heb het lef niet en ben te angstig om met een briefje in mijn zak alsnog de deur uit te gaan. Dit is natuurlijk iedereen zijn eigen keuze en ik zal ook niemand hierin veroordelen. Elke moeder kan zelf inschatten en bepalen wat voor haar het beste werkt. Dit blog is dus ook absoluut geen verwijt naar de moeders die wel hun kind thuis laten en op boodschap of iets anders gaan doen.
Ik denk ook niet dat ik het zou kunnen! Vroeger was het ook veel normaler volgens mij. Mijn ouders lieten wel eens de honden samen uit ’s avonds als wij sliepen 🙂
Hmmm ik denk dat ik de enige moeder ben die het wel heeft gedaan;) mijn oudste dochter zat ook net op school toen mijn jongste geboren werd. School is op nog geen 5 min lopen voor ons. Tussen de middag deed ik dat, want dan had ze haar slaapje, dat heb ik best lang kunnen doen. Maar ik moet zeggen dat ik nooit heel relax was als ik dat deed, wou direct weer naar huis. Het is altijd goed gegaan hoor;)
Ik vind dit artikel toch iets kort door de bocht… Dat was je bij dat artikel op Facebook ook al. Daarbij ging het over een vrouw die een ongeluk kreeg en de baby thuis in bed had. Als ze de baby bij zich had, had de baby wel verongelukt kunnen zijn. Daar zit geen risico aan? Bij mij is het nog maar 1x gebeurd dat ik hierover na moest denken, maar ik heb m’n kleintje lekker thuis in bed laten liggen. De oudste zit nog niet op school, dus ik hoef nog bijna nooit te kiezen.
Je doet net of het doodeng is als je je kindje thuis in bed laat liggen, maar een klein kindje in het verkeer is veel kwetsbaarder.
Wat je al aangaf, dat verschillende mensen je wezen op een briefje in je zak, dit lijkt me idd heel belangrijk. De politie moet er zsm achterkomen. Maar wanneer je zorgt dat je altijd een briefje bij je id zit, kan er natuurlijk heel weinig gebeuren als ze veilig in bed liggen.
Je zegt dat je geen verwijten wil maken naar mensen die het wel doen, maar je artikel klinkt als een groot verwijt, net als het gedeelde Facebookbericht van laatst. Enorm jammer, normaal kan ik me altijd goed in je artikels vinden, leest het gewoon lekker weg, maar hierin duw je in mijn ogen je mening te duidelijk en zonder tegenargumenten het internet op. Zonde!
Nee ik laat mijn dochter ook nooit alleen wanneer ik haar broer op ga halen. En waarom zou ik!? Hierdoor slaapt ze wel al sinds jong maar een slaapje, alleen in de ochtend. De middag is gewoon te kort omdat ze er tijd voor nodig heeft om in slaap te vallen. Maar dat gaat prima.
Ik zie geen verwijten hoor, ze verteld dat dit voor haar de reden is waarom ze haar kinderen niet alleen thuis laat. Voor mij is de reden dat ik bang ben dat mijn kindje stikt en ik niet binnen een seconde bij hem kan zijn en stel je voor dat er brand uitbreekt… Mijn reden is dat ik niet met mezelf zou kunnen leven. Iedere ouder maakt een afweging van risico’s en ik trek persoonlijk hier de grens. Heb je nooit nagedacht dat jij dit zelf ook niet fijn vindt maar wel hebt gedaan waardoor je zo fel reageert? Ik wijs ook niet met het vingertje maar daarentegen wijs jij nu wel dat ze tegen alleen laten is.
Ik geef in het artikel aan dat ik het idd doodeng vind en ik het daarom ook niet kan en doe. Wat een andere moeder doet moet ze zelf weten hierin kan ze zelf beslissen of ze dit aandurft. Mijn tegen argument is voor mijn gevoel wel duidelijk dat ik doodeng vind.
Nee hoor je bent niet de enige moeder xxxxx. Guilty . Maar vroeger was t gewoon. Die van mij zijn 13, 18 en 26 dus ik bedoel.
Kort door de bocht vind ik meevallen maar dat is jouw mening. Het is een onderwerp die regelmatig besproken word onder moeders en waar ik voor mezelf een keuze in heb gemaakt. Wat een ander doet is zijn/haar keuze. Ik heb gelukkig ook nooit voor die keuze hoeven staan.
Ik vind een babyfoon bij de buurvrouw heel iets anders dan een briefje in je zak. Je kind is dan toch veilig?
Voor mij zou dat geen fijn gevoel geven. Als er iets gebeurt kan de buurvrouw het ook niet doorhebben. Brand kan zich in een andere ruimte ontwikkelen bijvoorbeeld maar door de rook kan een kleintje al stikken. Zoals ik al aangaf in mijn blog vind ik het niet fijn en heb ik het ook nooit nodig gehad
Ik denk niet dat ik mijn kindjes alleen zou laten voor een boodschap of het halen van het oudste kindje van school. Wel als ik op verjaardag ga bij de buren, dan gaat de babyfoon mee.
Nog nooit gedaan en zal ik ook nooit gaan doen. Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt. Maar goed “leven en laten leven” het is ieders eigen verantwoordelijkheid.
Ik las je bericht op fb en vond het zo heftig. Het idee alleen al van die kleine zo thuis.
de hond uit laten doe ik nog wel eens, een mini rondje tot de hoek van de straat. Verder echt niet
Voor een boodschap zou ik het niet doen, dan wachten de voodschappen maar. Wel heb ik een paar keer de hond uitgelaten toen dl op bed lag, omdat het niet anders kon. Maar uitlaatplaats is einde van de straat en dan neem ik de babyfoon mee of heb camerabeeld op mijn telefoon aanstaan. Meestal als ml hele dag weg is en ik moet de hond doen, dan gaat ze in de draagzak mee of oma komt even oppassen, zodat ik wat verder als de hoek van de straat kan lopen.