De afgelopen jaren zijn niet altijd even makkelijk geweest. Wij hebben een heleboel tegenslagen te verwerken gehad en daardoor ben ik mij gaan storten op het eten. Nu ben ik sowieso niet altijd de dunste geweest, maar de afgelopen jaren hebben ik een no-limit wat betreft eten. En hier heb ik moeite mee.
Heb ik een eetverslaving?
Ik heb de verschillende kanten van eten meegemaakt. Toen ik mijn miskramen had gehad kon ik mezelf uithongeren, omdat ik boos was op mijn lichaam. Mijn lichaam had mij in de steek gelaten en dat moest ik oplossen. Dit deed ik door amper wat te eten en veel te bewegen binnen no-time was ik 10 KG kwijt en bleef er niks van mij over.
Maar de laatste jaren leef ik precies andersom. Ik eet en ik blijf maar eten. Als ik verdrietig ben ga ik in de keuken staan om dingen te bakken en te koken om het daarna op te eten. Maar ook als ik me verveel ga ik eten, en dan niet 1 koekje maar een pak koekjes. En niet 1 bakje chips maar het liefst de hele zak. Of wat dacht je van een blok kaas? Ik kan me niet in houden.
Een opname in een verslavingskliniek
Ben je dusdanig verslaafd aan eten dat je hulp nodig hebt? Dan kan een opname in een verslavingskliniek je misschien helpen. Hier kunnen ze jou helpen op een professionele manier. Ook voor eetverslavingen is het mogelijk om de juiste hulp te krijgen. Als je het zelf niet meer kan met hulp van je omgeving of van de huisarts. Er is altijd iets mogelijk en je bent nooit alleen!
Zelf proberen?
Wil je het net als ik eerst zelf proberen? Dan heb je misschien wat aan de volgende tip. Wat eet je graag als je iets wilt eten? Schrijf het op zodat je inzicht krijgt in wat je niet moet kopen. Doe dit niet al te snel maar in kleine stapjes. Grote veranderingen hebben tijd nodig. Als het te snel doet zul je snel weer terug vallen in het zelfde probleem. Ik ben sinds deze week begonnen met een eetdagboek. Ik schrijf letterlijk alles op om te zien wat ik nu daadwerkelijk naar binnen werk. Enorm confronterend, maar het moet!
Voor mij is er een nieuwe fase begonnen. De eerste stap was het verminderen van stress. De tweede stap is een nieuwe liefde voor eten krijgen en de derde stap gaat een aanmelding in de sportschool zijn. We zijn er nog niet, maar de juiste motivatie is in ieder geval aanwezig!
Geef een antwoord