28 juni 2013 – Deze dag was niet alleen voor mij en Robert een spannende dag. Ook voor Aron gingen er allemaal spannende dingen gebeuren. Zijn papa en mama gaan trouwen, ook Aron trouwt met ons mee! De week voor de bruiloft begonnen we met een aftel kalender, aangezien Aron dagelijks vroeg of we gingen trouwen. Elke ochtend haalde wij één cirkeltje weg tot dat er kwam te staan TROUWEN!!! En nu zijn ze gewoon getrouwd! 

‘S ochtends werd het laatste cirkeltje verwijderd, die dag gingen we trouwen. Aron  zijn haar werd ‘s ochtends door de kapster even flink hard en in model gemaakt, waarna hij samen met Robert naar het ouderlijk huis van Robert vertrok. Hij ging daar eerst nog even lekker relaxen en samen met Robert de bloemen halen. rond 12 uur was het tijd om Aron zijn mooie kleertjes aan te doen. Hier had hij al een tijdje naar uit gekeken. Daarna werden Robert en Aron opgehaald door de “de oude buurman” om mij op te halen. De auto vond Aron alleen niet zo’n succes. Hij moest namelijk zonder stoeltje in de auto zitten. Toen Aron mij zag moest hij even goedkijken waar mama was, en zoals mijn moeder zo mooi vertelde: ‘Aron zag mama niet, hij zag alleen een prinses’ klopt het helemaal!

In de auto met wat lekkers werd Aron snel rustig, en tijdens het foto’s maken lieten we Aron een beetje zijn gang gaan. Lekker rennen op het groene grasveld en af en toe met papa en mama op de foto. Prima!

Nadat we foto’s hadden gemaakt, moest Aron eigenlijk weer bij ons in de auto. We hebben toen besloten dat Aron bij mijn ouders in de auto ging, en net voor het gemeentehuis weer bij ons in zou stappen. Dit vond hij prima! We waren ietsjes vroeg bij het gemeentehuis en Aron en zijn vriendje Bas werden ongeduldig, logisch ook. Ze begonnen met het kloppen op de deur van het gemeentehuis, wat al snel veranderde in schoppen oeps! Dat was natuurlijk niet de bedoeling maar liet ons allen wel lachen

Tijdens de ceremonie was Aron, gewoon Aron. Hij riep toen de BABS begon, papa en mama gaan trouwen, papa en mama gaan trouwen! Duidelijk, wij gingen trouwen. Aron deed gewoon zijn ding, liep door de raadzaal heen en op belangrijke momenten was hij rustig. Nadat wij onze ringen hadden, kreeg Aron van ons een cadeautje. We hadden een tag laten maken met daarop een tekst als herinnering.

Ook mocht Aron zijn handtekening zetten op een trouwakte, waarbij hij toestemming gaf dat ik en Robert mochten trouwen. JEEJ! Daarna hebben we Aron met zijn opa’s en oma’s meegegeven. Wij gingen nog even foto’s maken en Aron was toe aan ravotten en lekker zijn gang gaan. Tijdens het feest hebben we vrij weinig gemerkt van Aron. Hij was zo moe dat hij om 9 uur/half 10 in slaap is gevallen thuis, op zijn eigen bedje.

De dag erna wist hij nog precies wat er allemaal gebeurd was, hij kon ook vertellen dat mama (ik dus) vanaf nu een Norder is. Dit heeft hij de hele week nog geroepen. Ook verteld hij nog bijna dagelijks over de auto van de oude buurman. Dat hij daar in heeft gezetten en dat we een feestje hebben gehad. Super leuk! Ook reageert hij leuk op de foto’s en wordt ik eindelijk door iemand serieus prinses genoemd haha!

Aron heeft genoten van deze mooie dag, en misschien herinnert hij zich later niet zoveel van de bruiloft. Voor mij was het belangrijk dit samen met hem te kunnen doen.

xox Joyce