Mijn bijbaantjes

Al op de basisschool begon het ‘werkende’ leven voor mij. Samen met mijn zus deed ik een grote krantenwijk en het verdiende best goed. Volgens mij hebben wij dit wel 4 jaren gedaan met de laatste veel tegenstribbelen en klachten van niet bezorgde kranten. Ik vond het echt niet het leukste baantje, maar destijds verdiende het nog goed voor een 14 jarige. Ik stopte met mijn krantenwijk en riep direct: “mijn kinderen hoeven laten geen krantenwijk!” en dat meen ik nog steeds. Door weer en wind moet je kranten rond brengen en geloof mij de helft van de mensen gooit het rechtstreeks bij het oud papier. In dit blog vertel ik over mijn bijbaantjes.

Na dit baantje ging ik op zoek naar een ander baantje. Ik zag een vacature bij een restaurant en solliciteerde daar. Je moet wel even weten dat ik heel onhandig ben en je mij niet met een dienblad moet laten lopen. Gelukkig hoefde dat ook niet en stond ik alleen achter de bar en hielp ik af en toe in het restaurant zelf. Het was een leuke en leerzame werkplek, maar na mijn eerste keer werken tijdens kerst wist ik dat ik geen horeca persoon was. Mij moet je niet laten werken wanneer iedereen vrij is. Een paar maanden later besloot ik dan ook ontslag te nemen. Nog steeds eten wij met regelmaat bij dit restaurant het is er namelijk heel erg lekker.

En toen kreeg ik het leukste bijbaantje! Aan het einde van de straat woonde een eigenaar van de slagerij in het centrum en hun waren op zoek naar een medewerker. Ik wist eerst niet of het wel iets voor mij was, maar toen ik er eenmaal werkte vond ik het geweldig. Er hing een leuke sfeer en ik vond het nooit erg om te gaan werken. Het werk dat ik daar deed ging allemaal best zelfstandig. Je hielp de klanten, maakte vlees klaar en maakte veel schoon. Ik vond het geweldig! Als ik nu een baantje moest zoeken zal ik zo aan het werk gaan bij een slager. Ik werkte er naast mijn opleiding ongeveer 24 uurtjes.

Toen ik klaar was met mijn opleiding moest ik helaas weg. Ik werkte er zoveel uren dat ze op zoek moesten naar iemand die mijn uren kon overnemen. Gelukkig volgde er al snel een nieuw baantje. Er opende een Jumbo bij ons in het dorp en na een grote sollicitatie selectie mocht ik aan de slag op de slagerij. Met twee super gezellige collega’s op de afdeling en een heleboel leuke collega’s binnen de winkel zelf beleefde ik de leukste momenten en feestjes. Op een gegeven moment ging de slagerij dicht en werd ik overgeplaatst naar het versplein. Daarnaast deed ik ook kassa klusjes en hielp ik op de groente afdeling. Een leuke tijd, maar na de geboorte van Aron stopte ik met werken bij de Jumbo.

Ik vond een baantje bij de Aktie sport, maar hier stopte ik al vrij snel weer. Het verplichte bijverkopen wat je daar moet doen vond ik verschrikkelijk. Gelukkig had ik op dat moment ook een betaalde stage en ving die de gemiste inkomsten op.

Een heleboel leuke bijbaantjes, maar de slagerij wint het van alles! Ik hoop stiekem ook ooit nog eens te mogen werken in een slagerij. Ambities hé? 😛