Vorige week deelden wij het leuke nieuws dat wij nog een dochter mogen toevoegen aan ons gezin. Toen ik zwanger was zei ik direct dat het een meisje was, tot iedereen zei dat het een jongetje was en ik met hun mee ging praten. Tegen Aron hielden wij vol dat het beide kon zijn en dat wij het past zeker wisten als een baby dokter het had gezegd. Aron bleef er mee bezig, maar zie direct al vanaf het begin ik denk dat het een meisje is, maar ik hoop op een jongetje. Omdat wij wisten dat hij graag een broertje zou willen hebben wij hem wel een beetje voorbereid dat de kans er is dat echt een zusje is.

De eerste ronde 

De eerste ronde van de pretecho kregen wij niet veel duidelijkheid. De echoscopist dacht een meisje zijn, maar twijfelde nog. Ze stelde voor om nog een keertje langs te komen en dit vond Aron een goed idee. Een week later mochten wij terug gaan, maar in de tussentijd hebben wij wel de tijd genomen om Aron een beetje voor te bereiden dat de kans wel heel groot is dat het een meisje is. Mijn gevoel klopte en ik ging er al helemaal vanuit dat het een meisje is. Wij vroegen Aron wat ie er van vond en hij vond een meisje ook prima, maar hij hoopte nog steeds op een jongen.

Naar de verloskundige 

Halverwege die week mochten wij ook nog even langs de verloskundige. Wij vertelden haar dat wij een poging tot geslachtsbepaling hadden gedaan, maar dat ze nog twijfelde. De verloskundige wilde ook wel een gokje wagen. Het beeld bij de verloskundige is lang niet zo scherp en ons meisje was lekker aan het rond draaien in mijn buik, haha. Ze dacht wel een meisje gezien te hebben, maar pinde zich er niet op vast. Dat was al de tweede die het zei, het zal dan wel zo zijn toch? Wij vertelden Aron hier niks over en zeiden dat we moesten wachten op de andere echo.

De tweede ronde 

En toen was daar de tweede ronde. Met al wat roze items in huis werd ik toch wel een beetje nerveus en was het een giller geweest als er toch opeens een piemeltje te zien was. De echoscopist maakte de echo en had al snel gezien wat het geslacht van ons derde kindje is. Je krijgt een zusje! Vertelde ze Aron, waarop Aron reageerde met; Yessss! Dan hoef ik mijn lego niet te delen! Met een kleine emotie in zijn stem. Na de echo vroegen wij of hij het echt niet erg vond en hij vertelde dat hij al de hele tijd dacht dat het een zusje is. Natuurlijk vind hij het soms wel jammer dat het geen jongetje is, maar hij is dol op zijn zusje en ik denk dat hij deze keer ook wel weer dol gaat zijn op zijn kleine zusje.