Afgelopen dinsdag was ik jarig en blies ik 25 kaarsjes uit. Een groot hoogte punt al zeg ik het zelf. Al jaren vier ik mijn verjaardag niet, eigenlijk vanaf de geboorte van Aron. Aron en ik zijn zo vlak op elkaar jarig dat ik mensen niet tot last wil zijn met nog een verjaardag en zelf heb ik ook niet zoveel zin om in een week twee keer chaos te hebben.
Dit jaar wilde ik er toch wel een beetje bij stil staan. Natuurlijk komen onze ouders elk jaar op visite, maar dit jaar nodigde ik mijn vriendinnen ook uit. Ik riep dat ik wijn wilde drinken met mijn verjaardag en zonder dat ik het door had nodigde ik al mijn vriendinnen uit en zat mijn huis vol. Ik had wel gezegd tegen iedereen dat ik mijn verjaardag niet vierde, maar dat ze welkom waren voor een wijntje. Niet wetende dat uiteindelijk bijna al mijn vriendinnen ’s avonds bij ons in huis zaten.
Dankbaar
Een voor een stapten mijn vriendinnen naar binnen en werd ik ook nog eens verwend met onwijs leuke en lekkere cadeaus! Ook mijn beste vriendin, die ’s middags nog zei dat ze niet kon komen stond op eens voor de deur. Samen met Robert had ze dit bedacht. Mijn reactie; WAT DOE JIJ HIER! En emotioneel labiel als ik ben kriebelde er een traan in mijn ooghoek. Terwijl iedereen met elkaar zat te kletsen merkte ik opeens hoe dankbaar ik ben voor de lieve vriendinnen die ik de afgelopen jaren om mij heen heb verzameld. De meiden die er die avond waren, Carmelina en alle anderen die mijn leven binnen zijn gewandeld.
Maar ik vier mijn verjaardag niet
Terwijl iedereen in huis zat bleef ik maar herhalen dat ik mijn verjaardag eigenlijk niet vier, maar jeetje wat voelde ik mij die avond jarig! Het was echt een aantal jaren geleden dat ik mij zo jarig heb gevoeld. Het was gezellig iedereen was met elkaar aan het kletsen en ik stond lekker in het middelpunt (volgens mijn vriendinnen hou ik daar wel van ;). Robert zat in een huis vo vrouwen en ook hij zei dat ik aan het genieten was.
En volgend jaar? Volgend jaar vier ik mijn verjaardag niet op de dag zelf, maar ga ik het gewoon weer samen met Robert vieren. Ergens in de zomer.
Fijn dat je er zo van hebt genoten!
Wat heerlijk om het op die manier toch nog te vieren! Het klinkt als een geslaagde avond!
Ik heb mijn verjaardag echt al jaren niet meer gevierd. Ja de ouders kwamen voor een stukje taart, maar echt vieren met vriendinnen etc? Nee. Komend jaar ook niet want dan zit ik met een gruwelijk dikke buik haha. Dus dan zal ik er ook weinig zin in hebben 😛
Wat leuk om de verjaardag bij mijlpalen wel te vieren. Ik vier het zelf ook nooit, behalve toen ik 30 werd!
Wat fijn dat je zo genoten hebt van deze mooie verjaardag. Toch heel mooi om het te vieren met de lieve vriendinnen om je heen!