We gaan weer even terug in de tijd, terug naar het moment dat ik er achter kwam dat ik zwanger was. Deze keer gaat het over alle angsten die ik kreeg voor de echo aan en alle vragen die door mijn hoofd heen hebben gespookt tot aan het moment dat wij hoorde dat ons kindje gezond was.
Paniek zo kun je het wel noemen, het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was niet alleen grote schrik omdat ik waarschijnlijk al heel lang zwanger was, ook had ik die periode daarvoor mezelf flink uitgeleefd een een operatie gehad. Allerlei dingen die niet goed zouden kunnen zijn voor ons ongeboren kindje.
De operatie
Begin van de zomer werd ik voor de zoveelste keer geopereerd aan mijn voet, ik had al voor de zoveelste keer last van vergroeiingen op de plek van mijn breuk dat het weer tijd was dat het weg gehaald werd. Ik koos net als de voorgaande keren voor een ruggenprik want een narcose vind ik een eng idee. Het zetten van de ruggenprik ging goed, maar vanaf het moment dat ik op de OK lag ging het mis. De ruggenprik kwam veelte hoog te zitten en ik kon niet meer slikken en ademhalen werd ook moeilijk. Ik werd in slaap gebracht een een tijd later werd ik weer wakker.
Vanaf het moment dat ik het wist gingen er vragen door mijn hoofd heen, was die ruggenprik mis gegaan door dat ik zwanger was? Is mijn kindje nog wel gezond? Mijn moeder had er nachtmerries van, en ik moet eerlijk toegeven dat ik er ook flink door in spanning heb gezetten.
Ik een week nadat wij onze eerste echo hadden moest ik voor controle naar het ziekenhuis. Ik vertelde de chirurg dat ik zwanger was, en dat ik ook al ruim zwanger was toen ik de operatie kreeg. Ook stelde ik de vraag of ik medicijnen had gehad die schadelijk zouden kunnen zijn voor een kind, hierop kreeg ik gelukkig een antwoord die mij enorm geruststelde. Wel kon mijn ruggenprik daardoor mis zijn gegaan, maar dit nam ik wel voor lief aangezien het voor de rest niet schadelijk was geweest.
Alcohol en feestjes!
Ook stond de periode ‘voorafgaand’ aan mijn zwangerschap, of te wel het begin van mijn zwangerschap, in het teken van feestjes en cocktails. We hadden een heel gezellig clubje bij mijn bijbaantje en elk weekend was ik wel ergens te vinden. En tja.. iedereen weet dat alcohol niet goed is en al helemaal niet een grote hoeveelheid. Hoe schuldig ik mij heb gevoeld, en nog steeds wel eens. Inmiddels heb ik al 100x aan mensen gevraagd of er echt niks mis is daardoor, en gelukkig hebben wij hier altijd een positief antwoord op gekregen. Zowel zou ik mezelf het nooit vergeven. Mensen kunnen dan wel zeggen ‘maar je wist het niet’ nee klopt maar dan nog is het wel je kind.. Dit is absoluut geen aanmoediging om te gaan drinken tijdens je zwangerschap, ja bij ons is het goed gegaan maar het kan ook echt heel erg mis gaan (kijk hier voor meer informatie!) Bij een volgende zwangerschap komt er geen druppel alcohol in mijn lichaam.
Deze twee grote angsten hebben mij en mijn familie enorm beziggehouden aan het begin.
Ik ken je angsten van toen natuurlijk al, mr het blijft naar om te lezen. Ik kan me die paniek zo goed voorstellen! Gelukkig is Aron een grote gezonde jongen met een supermama. En papa.
Ik krijg er kippenvel van joyce als ik het lees. Zo blij dat je daar een prachtig en gezond ventje in je armen hebt…. Dikke knuffel
Ahh wat heftig, gelukkig is Aron helemaal gezond ter wereld gekomen! Liefs
Jeetje wat erg van die operatie zeg… En wat verschrikkelijk eng moet dat allemaal geweest zijn. Gelukkig heb je een pracht van een kind op de wereld kunnen zetten en ook nog eens een gezond ventje!
Knap dat je er zo open over schrijft en heel goed dat je het deelt, ik weet zeker dat je er velen door aan het denken zet <3 Ben zo blij dat alles goed is gegaan en je hebt er een prachtig kindje voor teruggekregen <3
Kan me goed voorstellen dat je daarvan even schrikt. Gelukkig is alles goed gekomen!