Nee ik ben niet zwanger, maar een mogelijke derde hebben wij nooit uitgesloten en wij hebben er nooit een geheim van gemaakt dit het een wens is. Niet voor nu maar voor over een tijdje. Ook heb ik het hier wel eens met mensen over of komt het ter sprake tijdens een gesprek. Een aantal reacties blijf ik verbaas over en deel ik in dit blog.
Maar je hebt toch al een jongen en een meisje
Dat ik een jongen en een meisje heb wil niet zeggen dat er geen wens voor een derde is. Wij hebben meer liefde te geven en zouden dit graag nog aan een jochie of een meisje willen geven. Wij hebben beide een beeld van een eetkamer tafel over een aantal jaren met hopelijk veel kinderen en hun aanhang en wij hopen dan ook dat dit ons gegund gaat worden. Maar voor nu zijn wij heel blij met onze twee kleintjes en mocht het hier bij blijven dan is dat ook prima.
Dan moet je altijd extra dingen kopen
Ugh dit vind ik zo’n vreemde opmerking. Dat mensen er überhaupt over nadenken dat er maar 4 items in een verpakking zitten, haha! Ik kom daar pas achter in de winkel of wanneer ik alweer thuis ben. En dan koop ik toch een grote verpakking of een extra verpakking? De rest kan prima in de voorraad kast of in de vriezer.
Je hebt twee makkelijke kinderen dan zal nummer drie….
Klopt ik heb inderdaad twee makkelijke kinderen, maar ik had nooit durven dromen dat Sofie net zo makkelijk zal zijn als dat Aron was. Ik was juist bang dat ze een hele slechte slaper ging worden, haha! Bij een derde kan dit ook het geval zijn, maar hoort dat niet bij het ouderschap? Bij kinderen? Kom maar op hoor, als ze niet willen slapen dan kroel ik wel. Misschien praat ik dan wel anders, maar nu lijkt het mij wel wat om ’s nachts in de schommelstoel te kroelen met en baby. Misschien is dit beeld is te romantisch en komt dit ooit als een klap, haha!
De crèche is wel duur hoor voor 3 kinderen
Sofie gaat naar het kinderdagverblijf en Aron gaat naar school. Ik kan Sofie ook thuis houden aangezien ik vanuit huis werk. Als er een derde zou komen, dan zullen wij natuurlijk kijken naar een passende oplossing.
Wij zijn er nog niet uit en zullen zien wat de toekomst ons breng.
Sowieso vind ik het altijd erg raar dat mensen zo maar een mening klaar hebben. Ik maak er geen geheim van dat ik het nu wel goed vind, met Mila. Ik hoef niet nog meer kinderen. Wellicht is dit over een paar jaar anders maar voor nu is 1 kind goed. Of mensen nou 1 of 10 kinderen willen, als ze maar liefdevol worden opgevoed is het goed toch?
Ik vind dat altijd zo’n rare opmerking, dat je al een jongen en een meisje hebt en daarom geen derde ‘hoeft’.
Ik moet zeggen, 3 is best pittig af en toe, maar het is zoooo leuk! Het is het echt heel erg waard allemaal en het voelt nu echt ‘af’
Wij hebben ook 3 kinderen, meisje( 11 ), meisje ( 6 ) en jonge ( 3 ). Toen de oudste bijna 4 jaar was hebben we nog een jaar geoefend om het zo maar te zeggen. Is niet gelukt dus ik ging weer aan de pil. We hebben toen de complete boedel van de oudste verkocht ( kamer, kinderwagen etc. alles wat je je maar kan bedenken ). Na ca. 5 maanden voelde ik mij zo ontzettend moe, dat ik op een dag naar de huisarts ging, dacht zelf aan ijzer tekort. Hij zegt we doen even een zwangerschap test. Ja dat hoeft niet was mijn antwoord ben alle maanden gewoon ongesteld geweest. Nou ik bleek dus zwanger ondanks dat ik de pil slikte en mijn maandelijkse periode had. Moest naar het ziekenhuis voor een echo en ik bleek dus ca. 5 maanden zwanger! Dat was even slikken want we hadden niks meer qua spullen, zou zelf 39 zijn tijdens de bevalling ben ik niet te oud? De vader is 12,5 jaar ouder dan ik. Hoe kan dit? Was aan de pil, ongesteld. Help! Heb totaal niks gemerkt en werkte veel uren, misschien te veel vandaar dat ik dacht dat de moeheid daarvan zou komen. We moesten beslissingen nemen. We hebben besloten dat ik zou stoppen met werken ( heb gewerkt tot een maand voor de bevalling ) hebben alle spullen tweedehands gekocht want het gaat om de liefde die je het kindje geeft en niet de spullen wat staat te pronken in de babykamer. Natuurlijk veranderde veel voor ons, maar met veel liefde worden kinderen ook groot. Doordat mijn inkomen weg viel konden we niet meer alles doen toen we alleen de oudste hadden. Na de bevalling ben ik weer aan de pil gegaan en we kregen bijna een dejavu toen ik weer naar de arts ging met vermoeidheidsklachten, alleen nu bleek ik bijna 4,5 maand zwanger. Help! Hadden het jaar ervoor een ander huis gekocht en de oude was nog steeds niet verkocht ( dubbele hypotheeklasten en alles wat daarbij komt kijken ), plus nog een nieuw kindje onderweg. Ik zou bijna 41 zijn bij de geboorte….. We hebben ons er doorheen geslagen al was het elk dubbeltje 10x omdraaien. Dit komt ook omdat we nu nog met dubbele hypotheeklasten zitten, maar gelukkig is eindelijk na 5 jaar het huis verkocht en is de overdracht 1 juli a.s. We gaan nog een zware tijd te gemoed ivm een fikse restschuld maar daar slaan we ons ook wel weer door. Als ik naar de jongste 2 kinderen kijk ben ik blij nooit een andere beslissing heb genomen, zijn stuk voor stuk kanjers en had ze niet willen missen. De opmerkingen en vooroordelen van andere mensen zoals vrienden en familie heeft ons pijn gedaan. De mensen die het hardst riepen dat onze relatie stuk zou lopen zijn zelf allemaal uit elkaar of gescheiden en wij zijn nog steeds bij elkaar en een gelukkig gezin wat niemand ons kan afpakken.
Laat andere maar kletsen en mocht het wel lukken ga ervoor je krijgt er zoveel moois voor terug!
Waar mensen zich allemaal wel niet druk om kunnen maken. Als mensen willen zeuren dan is er altijd wel een reden. Bij de eerste zwangerschap was ik twintig, dat was toch wel een reden waar mensen over moesten struikelen. Ik was zwanger van een tweeling en kreeg een miskraam. De één heeft het gehaald en de ander niet. Zelf zit je dan in een mix van gevoelens; verdriet en blijdschap. En dan zijn er mensen die het je nog moeilijker gaan maken.
De tweede zwangerschap volgde al snel. Wederom een tweeling. En weer zijn er mensen die negatieve reacties moeten uiten. In een jaar tijd drie kinderen is voor sommige mensen genoeg reden voor zorgen.
Kind nummer vier stuit op nog meer onbegrip. Een vierde kind daar kies je toch niet bewust voor, dat is vast een vergissing zo luidt het in de wandelgangen. Op haar geboortekaartje stond dan ook;
Voor velen een verrassing
Ogen vol verbazing
Aan ons de beslissing
Jij bent zeker geen vergissing
Het is absurd hoe de reacties van anderen, mensen die er veelal niet toe doen, je kunnen drijven tot een verdediging op een geboortekaartje.
Bij nummer vijf ga je mensen verliezen. Of verliezen? Eigenlijk is het een verrijking dat zulke personen uit je leven verdwijnen. Bij nummer vijf zijn de mensen eruit, je moet wel Christelijk zijn of een ander geloof hebben. Waar de huisarts bij de andere vier nog op huisbezoek kwam om een kijkje te nemen, te feliciteren en te praten over de bevalling, kreeg ik nu volop vragen zoals de kamerindeling.
Leef en laat leven! Practische zaken waar de één tegen aanloopt, loopt de ander niet tegen aan. Ik ben degene die ’s nachts het bed uit moet om te voeden en te verschonen, niemand anders. En als je op straat ouders tegenkomt waar vijf kleine ukkies omheen huppelen dan is het niet nodig om te blijven staan en na te kijken. Het is echt geen zevende wereldwonder. Nadat je geteld hebt dat het er vijf zijn, is het niet nodig om na te vragen of het er echt vijf zijn. Ook de vraag of ze allemaal dezelfde vader hebben is niet relevant. Ja, ze hebben allemaal dezelfde vader, maar al zou dit niet zo zijn, is het dan een doodzonde?
Ik ben gelukkig met mijn vijf mooie, prachtige kinderen en ik ben super trots op ieder van hen. Inmiddels ben ik het stadium al lang voorbij waarop het mij iets kan schelen wat een ander vindt. Maar ik weet zeker dat er mensen zullen zijn bij wie de negatieve reacties, net als bij mij destijds, een domper op hun zwangerschap of kraamtijd zouden geven. Wees blij voor een ander of houd je mond!
Blijft gek dat mensen denken overal gun mening over te moeten geven, vooral als deze mening anders is ( met gekke argumenten) dan die van jou
Haha bizar wat mensen tegenwoordig allemaal laten meenemen bij hun besluit wel of geen ‘groot’ gezin te nemen. Ik hoop dat het jullie gegund is!
Haha, hier schreef ik ook ooit over toen ik zwanger was van de derde 😉 Heel raar die opmerkingen maar sommige begrijp ik nu wel. Hij is bijna 1 en ben nog nooit eerder zo moe geweest! Het is namelijk niet echt een slaper en ook geen kroeler. Als ie wakker wordt s’ nachts wil hij spelen 🙂
Toch heb ik geen moment spijt van de derde. En zou het zo nog eens doen! Laat je dus maar niet gek maken door al die betweters 😉
Gek wel, dat mensen je zo proberen te beïnvloeden dan of zo. Als dat jullie wens is en het kan en het lukt dan is dat toch prima. En je vindt heus je weg wel. Als je thuis twee kindjes kunt opvoeden, dan kan er ook wel een derde bij toch 😉
Zo vreemd dat mensen vaak over al een mening over hebben. Dat zij 3 kinderen niet “handig” vinden hoeft niet voor jullie te gelden. Ook kunnen mensen niet in andermans portemonnee kijken…
Je zegt toch ook niet tegen mensen, wat raar dat jij een wens hebt om kinderen te krijgen… Wat maakt het dan uit hoef zij kiezen voor 2 kinderen of voor 3 kinderen?
Laat je niet gek maken hoor, doen waar jullie je goed bij voelen, wat bij jullie past en wat jullie droom/wens is!