Gisteren zat ik samen met Aron lekker burgerlijk voor de tv naar Koningsdag te kijken. Hier was het namelijk niet zulks lekker weer. Terwijl ik zat te kijken scrolde ik langs de #koningsdag en was ik verbaasd wat ik allemaal tegen kwam.
Bang voor het online wereldje
Het online wereldje is lekker anoniem, tenminste voor veel mensen. Een twitter account is makkelijk aangemaakt net als vele andere social media profielen. Vanaf dit plekje kun je heel makkelijk je mening geven over alles en iedereen, zonder dat je erbij na hoeft te denken dat diegene het daadwerkelijk leest toch? Hier gaat het dus fout. Ik zelf kan opmerkingen van mensen best makkelijk naast mij neerleggen en maak mij er niet druk om.
Maar bij kinderen, mijn kinderen, vind ik dit toch een stukje moeilijker. Gisteren was ik dan ook erg verbaasd toen ik van alles las over onze Kroon prinses. Ze werd dik genoemd, en er gingen diverse foto’s van haar rond op internet. Ik moet er niet aan denken dat iemand dit met mijn kinderen zou doen, dat mensen online gaan haten.
Onze kinderen
Aron heeft onlangs zijn eerste tablet/laptop gekregen*, voor ons een grote stap. Wij willen het liefst onze kinderen zo lang mogelijk van het internet afhouden, geen online profielen etc. Nu heb je tegenwoordig fijne tablets die speciaal voor kinderen zijn. Je kunt ze bepaalde vrijheden geven en een tijdslimiet. Een fijne gedachten.
En als ze later groot zijn en behoefte hebben om een twitter/facebook of wat voor social profiel te hebben, dan zullen ze instructies krijgen en duidelijke uitleg wat wel en niet mag. En overtreden ze die regels? Dan zullen er consequenties zijn. Want online pesten is gemeen!
Vooral volwassene
Tijdens het lezen van al die tweets deed ik de ontdekking dat de mensen die zo hard en kwetsend waren vooral volwassene zijn. Mensen met misschien zelf wel kinderen. Mensen waarvan je verwacht dat ze wel beter weten, maar blijkbaar toch doen wat ze doen. Harde kwetsende woorden naar een meisje van 12 jaar die er niet voor heeft gekozen om zo in de spotlight te staan, maar waarbij het haar eigenlijk in de schoot geworpen is.
Cyberpesten, lekker makkelijk, maar onwijs kwetsen en pijnlijk!
Think before you act!
* De tablet heeft Aron van een merk gekregen, dit blog bericht is niet gesponsord.
Wij waren gister op een feestje waar dit soort uitspraken ook werden gedaan over de prinsesjes.. Ik kan er met mijn kop niet bij.. En inderdaad wat je zegt, ik moet er niet aan denken dat iemand dit over mijn kind zegt. Helaas leven we in een hele rare wereld. Gelukkig is Luka nog veel te klein voor een online profiel, maar dit zet mij wel steeds vaker aan het denken of ik überhaupt nog over hem moet bloggen..
Helaas hoort dit er wel bij, of je nou bekend bent of niet. Er zullen altijd mensen zijn die iets over je te zeggen of vinden hebben. Neemt niet weg dat het verschrikkelijk is natuurlijk, wie zijn wij om iets te vinden van een ander. Wij proberen onze kinderen vooral te leren geen waarde te hechten aan andermans mening, over henzelf en hun keuzes dan he. Op die manier leren ze dat het niet belangrijk is wat een ander van je vind!
Ik heb me afzijdig gehouden van alles wat gisteren online kwam. Arm kind! Ik vind het zó sneu voor haar! Het lijkt me ook verschrikkelijk als er nare dingen online te vinden zijn over mijn kind en ik moet er niet aan denken om mijn kind verdrietig te zien om de mening van een ander. Think before you act, inderdaad!
Bah ik las er wat over op internet inderdaad, maar ik werd gewoon naar bij het idee. Te triest om via social media je mening te delen daarover. bah…geen goed woord voorover.
Ik vind dat de desbetreffende fotograaf ook soort van laster en smaad opgelegd moet worden. Hij zet immers die foto’s bewust online. Hij had die kiekjes er ook uit kunnen laten, waarom moet die foto online waarop ze net een ander gezicht trekt en ook precies vanuit een hoek genomen waardoor iedereen ‘dikker’ zou lijken.
Belachelijk wat men al niet doet om sensatie te krijgen.
Ja dat is een onderdeel van wat er online gebeurde. Maar ook voor die foto gebeurde er al veel online. Arm kind 🙁
Ja erg he… zo makkelijk om zo je sneren op het web te slingeren. Maar zo kwetsend!
Goed dat je dit even deelt.
Ik denk dan vaak aan de quote van Stampertje uit Bambi
“Als je niks lief kan zeggen, zeg dan niks niemendal”
Een leuze die ik vaak in’t achterhoofd hou en ook wil meegeven aan mijn kinderen.
Mensen zijn altijd zo snel met commentaar (zéker online), terwijl ze daar helemaal niks mee winnen. Men kan zo hard zijn voor elkaar, terwijl dit voor niks nodig is :).
Helemaal eens Joyce! Mensen die zulke lelijke dingen zeggen over een kind notabene. Een heel spontaan en vriendelijk kind met mooie lange haren.
Erg hè, de (online) wereld is hard en kil. Het is aan ons als ouders (die niet zomaar online anoniem dingen lopen te blaten) om de juiste normen en waarden bij te brengen, alleen dan is er hoop op een betere toekomst. *zucht*