De uitgerekende datum van mijn miskraam

18 augustus blijft een dag die ik niet snel vergeet. Vanaf het moment dat ik zwanger was wist ik dat dit mijn uitgerekende datum ging zijn. Helaas bleek deze zwangerschap niet goed af te lopen en moesten wij veel te vroeg afscheid nemen van deze zwangerschap. Mijn zwangerschap liep namelijk uit op een miskraam. Tijdens een zwangerschap is de uitgerekende datum toch wel een moment waar je naar toe leeft. 

Het eerste jaar na mijn miskraam vond ik het verschrikkelijk om in de buurt van die datum te komen. In mijn omgeving bleken er een heleboel zwanger te zijn en mij lukte het maar niet om zwanger te blijven. Eén van mijn vriendinnen was ook zwanger en het heeft voor mij zo tussen ons in gezeten. Ik was jaloers en kon het moeilijk hebben. Ik weet nog dat ze vertelde dat ze ingeleid ging worden en toen ze bevallen was appte ze mij voordat het de wereld in ging. Het had echt niet gehoeven, maar ik weet nog goed dat ik het heel fijn vond dat ze het zo deed. Ik heb gehuild en het duurde ook even tot ik op kraamvisite kon gaan.

In de tussentijd ben ik zelf ook weer zwanger geraakt, en op de uitgerekende datum van de miskraam hadden wij al een eerste echo gehad. De dag was daardoor een stuk minder beladen, want hé het ging goed. Het jaar erna was ons kindje (Sofie) inmiddels 1 jaar en vond ik de dag al minder moeilijk. Toch stond ik erbij stil, want het had allemaal zo anders kunnen zijn. Vorig jaar was het weer anders, ik was namelijk in dezelfde periode als mijn miskraam zwanger geraakt en ik kon wel eens bevallen op die datum (Wat zat ik fout haha!) Stiekem hoopte ik het, want de dag kon een hele andere dekking krijgen.

Ik beviel 3 weken later, maar tijdens de dag had ik er weinig last van. Ik merkte dat het steeds meer op de achtergrond kwam en dat is helemaal oké. De periode is voor mij heel ingrijpend geweest en ik denk dat ik nog vaak stil zal staan bij de 18e. Vooral omdat er op die ook van alles gebeurt. Een vriendin die jarig en vanaf dit jaar zullen vrienden hun huwelijksjubileum vieren op deze dag. Genoeg mooie dingen om bij stil te staan op deze bijzondere dag.

Ieder jaar laat ik het toe en dat helpt mij enorm. Ik stop het niet weg, want blijkbaar zit de emotie en het gevoel er nog wel. Ik vind het daarom ook belangrijk dat ik er even stil bij sta. Denk ik er niet aan? Dan is het ook goed. Maar de miskraam en het kindje horen bij mij en zijn een onderdeel van het pad dat ik de afgelopen jaren heb bewandeld. Ik heb leren kijken naar mezelf en ik leerde heel goed dat je dankbaar moet en mag zijn voor wat je hebt. En dat ben ik!