12 december 2015, Aron zijn vijfde verjaardag is in aantocht. Iedereen die wel eens een aantal foto’s van ons huis(je) heeft bekeken kan zien dat wij niet zo’n heel ruim huis hebben. Met verjaardagen is dit dan ook altijd even passen en meten. Prima en het lukt ook altijd. Tot dat er ongeveer een jaar geleden een box in huis kwam te staan voor ons mini meisje.
Samen hadden wij al besloten dat de box even uit de kamer ging rond de verjaardagen. Sofie kan zich wel even tussen de mensen vermaken vonden wij. Dit leek een prima oplossing. Tijdens de middag visite sliep ze voornamelijk en kon ze dus nergens aan zitten. Eigenlijk ging het ook wel goed op de momenten dat ze wakker was. Ze zat nergens aan en iedereen lette wel op dat er geen hete koffie en thee onbewaakt stond.
En toen
Toen waren de verjaardagen voorbij. De bedoeling was om de box weer terug te plaatsen op de oude vertrouwde plek. Maar het beviel mij wel. De box is een enorm object in onze kleine woonkamer en het maakt het er niet gezelliger op. En hoe vaak zat ze er in? Misschien één keer per dag? Niet echt nodig dus. Sofie speelt vaak met Aron op de grond en natuurlijk ontdekt ze de boel. En zit ze met haar handen in de plantenbak. Maar het hoort er ook een beetje bij. Sofie kan nu de wereld ontdekken en ze zit niet opgesloten.
Daag box!
De box staat dus nog steeds in de schuur en ik denk dat hij er ook niet meer uit komt. De ruimte die wij er voor terug krijgen is perfect. Hier ligt haar speelgoed en kunnen ze nu samen spelen. De box wordt niet meer vol gegooid met speelgoed en andere troepjes.
En als je gaat koken? Of plassen?
Dan laat ik alle duren open en heb ik zicht op haar. En eigenlijk volgt ze mij altijd. Als ze bij mij in de keuken blijft hangen dan pak ik de Tripp Trapp erbij en zet ik haar naast mij neer met een stukje groentje om op te knabbelen. Als ik naar de wc ga, gaat ze vaak bij mij zitten in de deuropening. Prima! “Zien plassen doet plassen” toch? Of werkt dat niet hiervoor? haha!
De box is nu een maand uit huis en ik heb hem nog geen moment gemist. Ik vind het wel prima zo.
Daag box!
Joyce says
13/01/2016 at 7:47 amOh maar daar hoefde ik geen rekening mee te houden. Sofie kon toen al zitten en staan. En in huis voldoende andere plekken waar ze dit kan oefenen.
Lieke says
13/01/2016 at 8:35 amIk denk er ook steeds aan om hem eruit te doen, Mason zit er niet eens 1 keer per dag in.. Nu we weer ruimte hebben in de schuur, kan ik het ook gewoon beter doen. Fijn dat het jou bevalt!
Wilma says
13/01/2016 at 8:38 amIk had hem ook lekker de deur uit gedaan, als ze er toch niet meer in zit. Zo was het bij Yarah ook en ik heb hem geen moment gemist 🙂
Simone says
13/01/2016 at 8:48 amWij hebben de woonkamer op de eerste etage en toilet boven. Ik vind het dus nog wel fijn dat er een plekje is waar ze even ‘opgesloten’ kan zitten. Al is het maar voor de veiligheid. Maar inderdaad zou ook de trip trap stoel kunnen gebruiken hiervoor.
Jennifer says
13/01/2016 at 1:06 pmWij hebben de box nu een paar dagen eruit en ik mis hem helemaal niet. Het was eerder een doorn in het oog. Op die plek staat nu wel een dikke toettoet garage, dus de ruimte is ook zo weer gevuld hoor. Maar de kamer lijkt nu alweer zoveel ruimer, echt super!