Soms hé vind ik het moederschap best pittig en twijfel ik of ik het wel goed doe. Meestal komt dit door invloeden van buiten af en wat baal ik daar van! Momenteel is het heel druk privé en voor mijn blog. De kinderen gaan door allerlei fases waardoor ik soms wel eens denk dat ik aan het werk wil buiten de deur.
Nu is dat een domme gedachten en gaat dat toch niet lukken. Ik ben daarvoor echt te graag bij de kinderen en als ik ga werken voor een baas dan zal ik (nog) minder kunnen bloggen. Daarnaast vind ik kinderopvang voor drie kinderen belachelijk duur en tja ik kan er om heen draaien. Ik wil gewoon thuis blijven en zo min mogelijk missen. Ik heb al genoeg gemist van de oudste in het eerste jaar dit laat ik niet nog meer gebeuren.
Sofie is momenteel een echte peuter en oef! Dit is soms mega pittig. Ze luistert slecht en doet vooral waar ze zin in heeft. Dit deed ik vroeger (kuch nu nog kuch) ook te doen en op sommige dagen heb ik echt medelijden met mijn ouders haha! Als ik net zo was dan is het best pittig. Haar kleding kast trekt ze minimaal drie keer per dag leeg en de koekjes lade hebben wij inmiddels ook verplaatst. De vrijheid kan ze niet hebben. Overdag ben ik veel met haar bezig, en bied ik haar activiteiten aan, zodat ze niet gaat lopen ouwehoeren. Normaal gesproken speelde ze zelf en kon ik in die tijd de huishouding doen en nog wat dingen voor de blog. Momenteel valt het niet te combineren en dan kies ik voor datgene dat het meeste aandacht nodig heeft en dat is Soof.
Aron loopt ook tegen wat dingen aan op school waardoor hij extra me-time met mij nodig heeft. Maar door zijn zusje is het soms lastig dit in te plannen. Datgene waar wij met hem mee bezig moeten heeft echt rust en concentratie nodig. Ik merk dat ik het lastig vind om dit met hem in te plannen, omdat er dan iemand anders boven op de kast staat (bijvoorbeeld :P). En wanneer Soof op bed ligt is hij al te moe om zich nog goed te concentreren. Het verdelen van de aandacht over drie kinderen is op dit moment lastig.
Fleur heeft ook een moeilijke tijd achter de rug waarbij ze veel aandacht vraagt en nog steeds is het een babytje die mij veel nodig heeft. Dit doe ik natuurlijk met liefde, maar soms ben ik gewoon moe en trek ik het iets minder. Tropenjaren noemen ze dit toch ? Nou ik snap het wel! Op dit moment ben ik bezig met Fleur leren boven te slapen. Ze slaapt heel slecht in haar grote bed dat ik nu maar besloten heb de kinderwagenbak boven neer te zetten. Hier slaapt ze beneden wel goed in namelijk. Het is gewoon de hoogste tijd dat boven gaan slapen, hier heeft ze veel meer rust.
Ik heb de voorgaande jaren altijd stress gehad rondom het bloggen op dagen dat het even niet ging, of op dagen dat ik het te druk had. Maar dat doe ik niet meer. Ik heb geleerd waar mijn prioriteiten liggen en hoe ik meer rust krijg. En dat is door mijn gezin alle aandacht te geven die ze nodig hebben. En mijn blog iets minder. En de huishouding blijft ook wel eens liggen als het allemaal een beetje op hobbel is. Maar ik denk dat het belangrijker is dat mama relaxt is en kan genieten in plaats van altijd maar druk en gestrest, omdat het niet gaat zoals gepland. Want als ik één ding in het leven geleerd heb is dat de mooiste dingen gebeuren als je niks plant. (Ik bedoel; 2 van de 3 kinderen waren niet gepland wel gewenst). Dus ik geniet van alle kleine mooie dingen die nu gebeuren en probeer wat meer te ontspannen. Who’s with me?
Ik denk dat moeder zijn al je prioriteit moet hebben. Het draaiende houden van je gezin ( en dan bedoel ik niet het schoonmaak werk 😉 ) Maar er zijn voor je kinderen. Soms is het alleen zo rete zwaar. Ik denk ook dat je jezelf hierin niet moet vergeten, want als je goed voor jezelf zorgt kan je er ook voor je kindjes zijn. Het blijft een uitdaging het hele opvoeden het is echt de zwaarste “baan” van allemaal.
Eerst jij, je kinderen en je man. En de rest komt wel. Je doet het goed .
Je zegt het mooi!