Wauw! Vandaag is het alweer 5 jaar geleden dat Robert en ik het ja-woord tegen elkaar zeiden. Een paar dagen na onze bruiloft heb ik over onze dag geschreven en dit jaar heb de blog herschreven. Extra dingen toegevoegd en weer nieuwe foto’s geplaatst. Heerlijk om weer even terug te gaan naar deze mooi dag! <3 Het plan was er om vandaag een klein feestje te geven, maar door alle ziektekiemen hier in huis hebben wij het helaas af moeten zeggen. Ik heb natuurlijk wel een lekker taartje gemaakt om het met z’n vijfjes wel een beetje te vieren.
28 juni 2013 – Een dag om nooit te vergeten. Om kwart voor 8 ging de wekker en om half 9 zat ik klaar voor de kapster, die bij mij thuis mijn haar zou doen en dat van mijn moeder. Ondertussen gingen Robert en Aron alvast naar zijn ouders toe. De ochtend vloog voorbij haar en make-up werden gedaan en even later vertrok ik naar boven om samen met mijn moeder mijn jurk aan te doen. Ik wilde namelijk dat mijn moeder de eerste was die mijn jurk zou zien en tevens mijn jurk zou dicht maken. Daarna mocht ik nog 1,5 uur wachten op onze slaap kamer aangezien het huis vol liep en Robert als eerste mij mocht gaan bewonderen. Ik liet mijn moeder een boek van beneden halen en ben wat gaan lezen. Hoezo stress op je trouwdag? Ik niet hoor!
De tijd tikte snel weg, en de zenuwen die ik amper had, kreeg ik 10 minuten voordat Robert mij kwam ophalen. Om 13:00 kwam hij me ophalen, samen met Aron. Dat moment was betoverend, onbeschrijfelijk! Ik kan gewoon niet zeggen wat ik op dat moment voelde. Het was magisch. Aron vond het iets minder magisch en vroeg zich af waar zijn moeder was gebleven hahaha! Meteen daarna vertrokken wij met z’n drietjes richting de eerste foto locatie. We hadden echt geluk met het weer en konden overal foto’s maken. Na een uurtje kwamen de dag gasten erbij en hebben we samen foto’s gemaakt. Ik ben nu echt blij met de foto’s nu er mensen wegvallen die ons dierbaar zijn. Alles liep zo soepeltjes echt fijn!
Daarna was het tijd voor het gemeentehuis, tijd om ons jawoord te geven. Het plein stond vol, vol met genodigden en nieuwsgierigen heel leuk! Ik werd weggegeven door mijn vader, iets wat ik graag wilde en niet verwacht had. Ik had tegen hem gezegd (voor de grap) of je mag mij weggeven of ik wil met je dansen. Hij besloot op het laatste moment mij naar Robert toe te brengen.Mijn vader kreeg, zoals altijd iedereen aan het huilen, een laatste kus en het was goed. De ceremonie begon en werd afgewisseld met een lach en een traan en een hoop humor om twee peuters die letterlijk over de grond rolden haha. Onze ambtenaar zette ons eventjes voor het blok haha! We kregen namelijk allebei een trouwgelofte in onze handen gedrukt, iets wat ik wel wilde doen maar Robert niet zo zeer. Maar toen het moest was het prima, het waren woorden die klopte en die ons beide een traantje lieten weg pinken. Tijdens de ceremonie waren er veel mooie momenten, ik beschrijf alles beknopt omdat ik het persoonlijk vind wat er allemaal gezegd is. En dit ook graag op die manier zo wil houden.
Na de ceremonie mochten wij op het balkon staan van het gemeentehuis in Veendam, hier had ik echt mijn momentje van het “prinses voor een dag” verhaal. De BABS had al vertelt dat wanneer het mooi weer was wij daar op mochten staan en stiekem hoopte ik daar ook wel een beetje op. Daarna liepen we door een haag van bubbels. En was het tijd om in de auto te stappen. Na de ceremonie gingen we nog even een aantal foto’s maken en daarna was het tijd voor FEEST!
Toen wij thuis aankwamen, waar wij ons feest hadden georganiseerd waren onze daggasten er al. Wij hadden prosecco in huis gehaald om samen te proosten op onze trouwdag. Daarna was het tijd voor een BBQ, wij kozen hiervoor omdat dit bij ons past. Wij zijn dol op BBQ-en en hadden weinig zin in een uitgebreid diner. ‘s Avonds rond 20:00 uur begon het feest met de overige gasten. Dit was ook in onze tuin. Wij kregen een mooie speech van onze ceremoniemeester en een fotopresentatie van ons als kleintjes tot en met nu gemaakt door onze ouders. Daarna barste het feest los. Op een gegeven moment kregen we nog een lied geschreven door vrienden van onze ouders. Heel mooi en bijzonder!
Het einde van de avond sloten we af met een traan, het nummer nothing else matters werd gedraaid en de vriendengroep brak even emotioneel. Het gemis op dat moment was groot, en we hebben hem even herdacht. Daarna dronken we nog een aantal drankjes en was het tijd om de tent letterlijk en figuurlijk te sluiten. Het feest was een groot succes en er zijn ontzettend veel leuke moment geweest waar wij als koppel mega van hebben genoten.
Ik heb genoten van onze dag, ik heb genoten van de liefde en alles wat er om ons heen gebeurde. Nu 5 jaar later kijk ik er nog precies zo op terug. Het leuke is dat ik tijdens het herschrijven van deze blog door de foto’s ging en nog weer allemaal nieuwe foto’s ontdekte. Wij hebben het geluk dat een vriend en mijn oom en mijn vader foto’s hebben gemaakt waardoor ik meer dan 1500 foto’s heb haha! Genoeg om nog te plaatsen de komende jaren.
Niet iedereen vind zomaar de ware liefde misschien lukt het jou wel via een gratis datingsite
Geef een antwoord