Langzamerhand sluipt het einde van het jaar erin en kan ik wel spreken dat 2016 er bijna op zit. Om het jaar in stijl af te sluiten wil ik graag hoogte punten delen van mede bloggers en van mijn lezers. Mijn blognaam is natuurlijk niet voor niks Joy From Joyce. Vandaag deelt Tineke van totaandemaanenterug.com haar hoogtepunt van 2016. Eentje waar veel moeders zich in kunnen herkennen denk ik.
Mijn naam is Tineke, ik ben 24 en woon in Leeuwarden samen met mijn vriend, zoontje Fedde en twee katten. Het is alweer bijna december, de tijd vliegt echt voorbij! 2016 Was voor mij een heel bijzonder jaar vol met prachtige hoogtepunten. Op 14 april beviel ik van een zoontje, Wij zijn zo ontzettend trots op ons kleine jongetje. Eigenlijk wilde ik vertellen dat zijn geboorte het hoogtepunt van 2016 zou zijn. Maar eigenlijk zit het leven sinds ik moeder ben geworden vol hoogtepunten. Nu ik er zo over nadenk is het allerbijzonderste moment van 2016 het moment dat wij Fedde mee naar huis mochten nemen
Fedde werd 4 weken te vroeg geboren, blijkbaar kon hij niet wachten om zijn ouders te ontmoeten en de wereld te ontdekken. De bevalling was kort en viel mij toch wel heel erg mee. De meeste vrouwen zijn meteen helemaal verliefd op hun baby. Ik was meer in shock dat het allemaal zo snel was gegaan. Nog geen 3 uren eerder waren de weeën pas begonnen. Helaas moest Fedde eerst een aantal dagen in de couveuse liggen en hierdoor mocht ik nog een aantal dagen in het ziekenhuis blijven. Zo kon ik ieder vrij moment naar hem toe. Overdag was er veel visite en was mijn vriend de hele dag bij mij. Maar zodra hij ‘s avonds laat weer naar huis vertrok lag ik huilend in het ziekenhuis bed. Ik miste mijn vriend, maar miste Fedde nog meer. Ik voelde mij zo alleen. Zo had ik het mij allemaal niet voorgesteld. Mijn arme kleine jongetje in een grote couveuse, helemaal alleen. Het liefste had ik hem de hele tijd bij mij gehad zodat wij lekker konden knuffelen. Donderdagavond ben ik bevallen en maandag kwam het goede nieuws dat hij EINDELIJK mee naar huis mocht. Het klinkt misschien heel kort, maar het voelde erg lang. Ik kan mij dan ook niet voorstellen hoe ouders van hele kleine prematuur baby`s zich moeten voelen. Zij hebben nog meer zorgen en zijn nog langer ‘zonder’ hun kindje. Toen brak het mooiste moment in mijn leven aan. Fedde was thuis. Ik hoefde niet langer met de lift naar beneden om mijn zoontje te knuffelen en voeden. Vanaf nu konden wij lekker genieten en waren wij zelf de baas. Het personeel in het ziekenhuis was erg lief en behulpzaam. Maar je voelt je op de een of andere manier toch altijd op de vingers gekeken. Fedde was nu lekker dichtbij en hier heb ik flink gebruik van gemaakt. Ik heb een week non stop met hem op de bank liggen knuffelen.
Inmiddels zijn we heel wat maanden verder en zijn er nog meer hoogtepunten bij gekomen. Van zijn eerste lachje tot de eerste fruit en groentehapjes. Ongelooflijk hoe verliefd je op je kind kunt zijn. Een aantal weken geleden lag ik samen met Fedde op ons bed. Het was bedtijd voor hem en ik was nog even met hem aan het knuffelen. Ineens draait hij zijn hoofdje naar mij toe, drukt hem stevig tegen mijn hoofd aan en legt zijn handjes op mijn wang. Net alsof hij mij terug wilde knuffelen, zo ontzettend lief! Ook een hoogtepuntje natuurlijk!
Ik wens iedereen alvast een gelukkig en gezond 2017 toe, hopelijk vol met nieuwe hoogtepunten!
Volgende week een nieuwe mama aan het woord met haar hoogtepunt van 2016!
Wat een lieve foto! Het geluk en de blijdschap spat er gewoon vanaf.
En ik vind het gebloemde truitje erg leuk : )
Wat een super leuke foto en geniet van je gezinnetje lieve Tineke! Jammer dat er alleen moeders aan het woord komen… Aangezien wij ook zeker een niet mama-gerelateerd hoogtepunt hadden dit jaar. Leuke rubriek om te lezen!